Hola!

De 2 maanden sinds de vorige update zijn voorbij gevlogen zeg, en zit nu na te denken wat ik allemaal gedaan heb in die tijd.

Laat ik beginnen bij de wedstrijd waar ik de vorige keer geeindigd ben: 1-0 voor Venezuela! Gelukkig viel de goal aan mijn kant :). Helaas was het niet zo druk bezocht door de supporters van beide landen dus ik blijf erbij dat de Argentijnen de beste supporters zijn.

En toen kwam het moment dat ik, na weet ik hoeveel tijd, Argentinie ging verlaten. Na een busrit van 7 uur komen we bij de grens en dat is een overgang! Lopend ga je een brug over, stempelen bij beide posten en dan kom je in Villazon, Bolivia terecht....wat een chaos en zo anders! Net aangekomen hadden we 5 minuten om de bus te pakken aangezien we het plan hadden om direct naar Tupiza te gaan. Haha, met veel te veel mensen in de bus, je tas onderin geladen (en maar hopen dat die er nog is aan het einde) enhup gas erop. Wat een tegenstelling met de luxe bussen van Argentinie...en ook de staat van de weg trouwens :). Na 2 uur komen we in Tupiza aan en er was geen pinautomaat....hmmmm en geen geld. Tja, gelukkig konden we (was met een gast uit engeland) nog wat pesos tegen een beroerde rate in een restaurant wisselen en een pizzaatje eten.En de volgende dag zagen weTupiza met daglicht en dat was gelukkig een heel stuk beter dan die nacht ervoor met allemaal louche figuren op straat :). Hetstadje is bekend om zijn omgevingen omdathet een schuilplek schijnt te zijn geweest van Butch Cassidy. Dusbergachtig, droog en roodkleurig (je kent t wel van de westerns). Toch wilden we niet al te lang blijven en hebben de bus geboekt naar Sucre.

En mijn plan was al geruime tijd om voor meer dan een week neer te strijken in deze stad. Het schijnt de perfecte mogelijkheid te zijn om Spaans te leren bij een school, omdat het naast de vele scholen ookde mooiste stad van Bolivia is. En dat is allemaal waar!! Heel gemoedelijk stadje en heb me dan de dagnaaankomst meteen ingeschreven bij Fox Academy. Naast het volgen van les heb ik ook aan ´intercambio´gedaan: met de lokalejongeren zowelmijn Spaansoefenen als hun Engels (en natuurlijk wat wijzer worden van het leven daar).Ook wel lekker om even een routine te hebben. Naast despaanse lessen natuurlijk tijd genoeg gehad om vanandere dingen te genieten: het welbekende biertje, lekker eten,en heb Wallybal gespeeld. Tja wat is dat he, ik dacht dat ik alle sporten kende maarWallybal? Ontzettend leuke bezigheid, het is volleybal maar dan met gebruik van de muren (beetje vergelijkbaar met squash). Ookaan Sucre komt een keer een einde en ik ontkwam niet aan de trekpleister van Bolivia: de zoutvlaktes van Uyuni.

Vanwege alle sneeuw (zoals ook al verteld in de vorige update) was het zuiden onbegaanbaar en was de reguliere 3 daagse tocht niet echt mogelijk. Dus ben ik voor de dagtour gegaan. Ondanks de grote hoeveelheid toeristen is het toch zeker de moeite waard! Een grote vlakte tot voorbij de horizon met zowel een weerspiegeling (vanwege de gesmolten sneeuw) als hoopjes gedroogd zout. En een idiote driver die mij liet rijden op de vlakte :), ook een ervaring an sich. na een schitterende zonsondergang teruggegaan naar het koude Uyuni en de bus ticket gekocht naar La Paz.

Na een nachtje op de bus en een leuk gesprek met mijn Italiaanse buurman kom ik aan in de hoogste hoofdstad ter wereld. Nou dat merk je wel....ik voelde me een enorm oude zak want na een wandeltochtje met de backpack zit ik helemaal stuk! Iedereen zegt ook dat je wel ff de tijd moet nemen om aan te passen en dat gaat gelukkig vrij snel/goed. Erg leuke tijd gehad en La Paz is een prima stad voor wat eten (oa. lama curry gehad), drinken (blauw bier?) en cultuur (mooie pleintjes en gebouwen).Last but not least....ik heb de Death Road afgefietst, oftewel de meest dodelijke weg ter wereld zeggen ze (alhoewel ik veel gevaarlijkere wegen heb gezien :)). Echt super om met een flinke snelheid (op een mountainbike) die weg af te knallen. Gelukkig hield mijn fiets zich goed, anderen kwamen elke keer bij een stop vragen of ze wilden kijken naar de rem ;).

Terug in La Paz heb ik tevens een tour naar de pampas van Rurrenrabaque geboekt....dat is bijna in de jungle dus ik ga met een tasje ´luchtige kleding´ naar het vliegveld en met goede zin om diertjes te bekijken. En dan sta je daar op t vliegveld te wachten op een vliegtuig dat niet weg kan vanuit Rurrenrabaque (soort van taxi service) vanwege de regen! Dus het was wachten of ik uberhaupt nog weg kwam. Gelukkig met locals een goed gesprek gehad (oftewel worstelend in spaans het een en ander over families uitgewisseld) en we mochten gaan. En oooww wat was het aan t regenen daar (en koud) en had niet de goede kleren, lekker begin haha. Maar gelukkig had ik de tijd en geen ticket teruggeboekt dus heb daar gewoon gewacht tot het weer beter werd! Prima dorpje om te wachten. En dan de tocht, erg mooi gehad ondanks dat dit wederom vrij toeristisch was. We zijn op zoek gegaan naar anaconda´s (iedereen vond wat behalve ons groepje :)), piranha´s gevangen (en opgegeten) en krokodillen, roze dolfijnen, apen en capibara´s gezien.

Bij terugkomst in La Paz een ticket naar Copacabana geboekt om het hoogtse meer ter wereld te bezoeken: Lake Titicaca. Copacabana was net als Rurrenrabaque ook een relaxt stadje om ff te hangen. Daarnaast de plek om een boot te regelen naar Isla del Sol waar volgens de legende de eerste Inca werd geboren. Samen met een Ier en 2 NL dames (die ik toevallig al tegenkwam in Rurrenrabaque) een wandeltocht gedaan van het noorden naar het zuiden van dit eiland. Erg mooie manier om zowel het eiland als het meer te bekijken! Tijd om door te gaan en heb ik met de Ier besloten om in 1x door te gaan naar Cuzco in Peru (en de trekpleister Puno over te slaan).

Na een relaxte grensovergang, maar een chaotische start komen we aan in Cuzco De Ier had mijn deur dichtgeslagen, ik had niet de sleutel en ook de hoteleigenaar niet :). En dan heb je nog maar 5 min voor vertrek bus....zij zegt: geef me 20 bolivianos en dan slaan we de ruit in, ik zeg¨: doe maar! Maar gelukkig kwam een kerel van het hotel met een ijzerdraadje en was het probleem opgelost. Lullen als brugman hielp ons dat de bus nog wachtte. Goed, Cuzco.....wederom een hele mooie stad met mooie gebouwen en veel geschiedenis (Inca). Ook het startpunt voor een tocht naar de Macchu Pichu.....ik heb dan ook een 4 daage jungle tocht geboekt. Betekent 3 dagen lopen naar de MP en de 4e dag daadwerkelijk op de MP. Erg mooie tocht over een stuk Inca trail, jungle en tussen de bergen door. De laatste dag sta je om 4 uur op om de berg waar MP op ligt te beklimmen....pffff verschrikkelijk zeg haha. Maar je wordt beloond, wat een uitzicht. En wederom ondanks alle toeristen (zowel de dagjesmensen en verschillende tourmensen komen dan samen), het spreidt zich gelukkig aardig uit. En stiekem was nog de leukste belevenis dat de Ier door een stel opdringerige lama´s (´what do they want of me!´) in zijn gezicht werd gespuugd :)!

Na weer terug te zijn in Cuzco en van een massage genoten te hebben ben ik met de bus naar Arequipa gegaan waar ik nu achter de PC zit. Zelfde relaxte sfeer van Cuzco, maar dan minder toeristisch en het voelt alsof je meer in Peru bent. Oa. genoten van live muziek, goed eten (steak uit Argentinie haha) en ontmoetingen met leuke mensen. Ook opnieuw aan het lopen geweest: een 3 daagse hike in de Colca Canyon (diepste canyon ter wereld met condors). Erg mooi en indrukwekkend en verschrikkelijk zwaar om weer uit te komen haha (2,5 uur continu stijgen). Een afsluiter van een geweldige tijd in Arequipa, ga over 1,5 uur met de bus naar Ica waar je hoge zandduinen hebt om te sandboarden...ben benieuwd!!

Hasta luego!!